text-wrap:nowrap;"
>跟记忆中一样柔软。
text-wrap:nowrap;"
>他忍不住上扬了嘴角。
text-wrap:nowrap;"
>屋外的寒风呼呼地刮进房里,他却丝毫不觉。
text-wrap:nowrap;"
>直到里面孟浩初的声音气急败坏地响起:“顾砚舟你在干什么!”
text-wrap:nowrap;"
>“人都走多久了,你还站那干嘛,冷死我了!”
text-wrap:nowrap;"
>顾砚舟这才回过神,将门关上回了房间。
text-wrap:nowrap;"
>他捏起一颗糖,剥开糖纸放进口中。
text-wrap:nowrap;"
>浓郁的奶香味瞬间弥漫开来。
text-wrap:nowrap;"
>很甜,是一种能轻易甜进心里的甜。
text-wrap:nowrap;"
>他含着笑,将剩下的糖小心的包好,放进了床头的铁皮盒子里。
请关闭浏览器阅读模式后查看本章节,否则将出现无法翻页或章节内容丢失等现象。